| Un saquiño de contos é o libro colectivo, de Xoán Babarro, Fina Casalderrey, Antonio García Teijeiro e Gloria Sánchez, co que a colección Merlín celebra a publicación do seu número 100. Un libro que é un saquiño que garda no seu interior catro contos magníficos, ilustrados por Xan López Domínguez, deses que nos fan rir e nos emocionan porque están escritos co corazón.Xoán Babarro González preparou "Macarrón de Narices", as crónicas do reino de Narices, onde existe un enorme pazo con vidreiras de cebola, paredes de pedra e azucre, tellados de cenoria e xardíns de pirixel. En Narices vivía un príncipe moi chorón e de bico moi ruín. a quen non había xeito de atalla-la súa eterna rabecha.Fina Casalderrey soñou "Un saco de estrelas", a historia dunha vella louca, que pintaba o pelo e as uñas de tiras de cores, con pés descalzos que non facían ruído ningún ó pisar, A vella da tola levaba sempre un misterioso saco luminoso que semellaba ter dentro a luz de ducias de estrelas, saco que enfeitizaba ós nenos que a vían pasar camiño das leiras de Sobredorrío.Antonio García Teijeiro escribiu "Verbas de sal", o relato das andanzas de don Evaristo, un suposto tolo de Vilamollada, a pequena vila onde as nubes negras tinguen de gris as rúas estreitas. Don Evaristo, que viste sempre traxe e gravata negra, non fala, anda e anda polas rúas facendo sempre o mesmo percorrido: da súa pensión ás rochas da praia.Gloria Sánchez contactou con "Florentino, o príncipe Quino", nos tempos nos que os animais falaban nun país habitado por corrichos. Aquel extraño reino de porcos estaba gobernado polo rei Martiño, que vivía nun castelo, do que emanaba un cheiro tan fedorendo que os paxaros que pasaban por riba del caían ó chan privados do sentido e afogados por falta de osíxeno. |
