978-84-8288-376-2 | Título |
Romance de Micomicón e Adhelala | |
|||
Autores | Blanco Amor, Eduardo | |||||
Editorial | Editorial Galaxia, S. A. | Nº edición | 1 | Año | ||
Colección | Sete Mares | Nº colección | 9 | Páginas | 83 | |
Materias |
Infantil- Xuvenil Teatro |
Encuadernación | Rústica | |||
Largo | 17 | Ancho | 12 | |||
Idioma | Castellano | |||||
Estado |
Sin stock, podemos pedirlo |
P.V.P. |
6,20 |
Reseña del libro |
Adaptación Sarabela TeatroUn príncipe xigante, unha raia histérica, un meigallo e moito máis nunha farsa adaptada por Sarabela Teatro.Nun reino estraño gobernado por unha raíña histérica hai un pazo a piques de derrubarse baixo as arroutadas de Micomicón, un príncipe de dimensións desproporcionadas e xigantescas por mor dunha maldición. Entre tanto personaxe estrafalario destaca Adhelala, unha princesa en cativerio que posúe a sabedoría e a iniciativa precisas para cambiar as cousas. Só ela coñece a orixe do mal do príncipe e posúe o meigallo para curalo. Pero hai obstáculos. |
Bio-bibliografía del autor | |
Ourense 1897-Vigo 1979). A produción literaria de Blanco Amor comezou coa publicación de Romances Galegos (1928). A principios dos anos trinta entra en contacto con Castelao e con outros membros do Partido Galeguista e do Grupo Nós. Escribe Poema en catro tempos (1931) e desde Bos Aires colabora coa revista Nós. Foi ademais o fundador e director do Teatro Popular Galego (1957). Antes de abandonar definitivamente América, Blanco Amor publicou A Esmorga (1959), libro que será nun dos grandes fitos da renovación da narrativa galega, e xa en Galicia leva ao prelo Os biosbardos (1962). Tras publicar unha nova edición de A Esmorga (1970) e a longa novela Xente ao lonxe (1972), centrou a súa produción no teatro (Farsas para títeres e Teatro pra a xente. |