| O que máis lle gustaba a Malva era que a súa nai lle contase un conto na cama. Para ela oír as palabras "cama e conto" era o mellor do día, o mellor da vida. Con aquelas historias viaxaba ata un mundo de maxia e de fantasía onde todo era posible. Pero des que aprendeu a ler cando cumpriu os seis anos as cousas cambiaron e xa non hai "cama e conto". Dende entón, a nai de Malva cre que ela xa podía ler os contos soa, o que a rapaza pareceulle unha traizón. Mais Malva tivo unha gran idea para mudar a súa vida...Este é un texto fermoso, moi fermoso, no que Gonzalo Moure pretende compartir cos nenos de hoxe ese espazo de liberdade infinita ao que se pode chegar no acto íntimo dun pai ou unha nai contándolle un conto ao seu fillo. Un libro, deliciosamente ilustrado por Lucía Serrano, que propón unha reflexión sobre os límites da lectura e a necesidade imperiosa de compartila. |
