| Laxeiro fronte a si mesmo e fronte a Xosƒ© Otero Abeledo, o ‚"eu‚" primixenio. Laxeiro nas sƒºas propias palabras, sen intermediarios nin intƒ©rpretes, nunha conversa con Carlos G. Reigosa sobre o divino e o humano, e tamƒ©n sobre a pintura, o seu desafƒo radical. Laxeiro por si mesmo, nu diante do espello, espontƒ¡neo e vital, sen disfraces... Iso contƒ©n este libro. Ben seguro, cando Laxeiro ollou por primeira vez o Pƒ³rtico da Gloria, a sƒºa alma e a do Mestre Mateo xuntƒ¡ronse nalgƒºn recuncho do Marquesado da Romea e comezaron o seu parrafeo creativo, frutƒfero e se cadra interminable. Naceu asƒ o pintor mƒ¡is intuitivo, enƒ©rxico, axitador, libre e rebuldeiro da xeraciƒ³n de Os Renovadores da Vangarda Histƒ³rica galega. Rebelde contra as tradiciƒ³ns localistas, Laxeiro converteuse no rexo forxador dunha estƒ©tica granƒtica, sempre fiel ƒ¡s raƒces, pero tamƒ©n en profundo diƒ¡logo coas vangardas pictƒ³ricas internacionais. Deste xeito puido ser ‚-e foino‚- un proteico revitalizador dos mitos galegos (na liƒ±a de Valle-Inclƒ¡n e de Cunqueiro), cunha expresiƒ³n artƒstica enxebre e universal ƒ¡ vez.Pintor de vigorosa ollada atlƒ¡ntica,, nunca deixou de buscar dentro del a autenticidade que distingue ƒ³s grandes creadores. Por iso, como ben escribiu X. Antƒ³n Castro, Laxeiro ƒ© ‚"un dos pintores mƒ¡is significativos e innovadores da Espaƒ±a dos ƒºltimos setenta anos‚". Algo que ninguƒ©n discute no centenario do seu nacemento. Laxeiro por si mesmo, inclƒºe a conversa que aƒnda permanecƒa inƒ©dita realizada por Carlos G. Reigosa, tres epƒlogos sobre o xenial pintor de Botos preparados por X. Antƒ³n Castro e os pintores Antƒ³n Patiƒ±o e Leopoldo Nƒ³voa, ademais de sesenta e catro pƒ¡xinas a cor que constitƒºen tanto un percorrido fotobiogrƒ¡fico como unha escolma da sƒºa obra pictƒ³rica. |
